Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forums
Nou, nou REALO,
Kenner weet over de wielersport tamelijk veel, maar Kenner is echt niet de enige “kenner” op dit forum hoor!
Maar door schade en schande wellicht wel een van de geharde realisten op dit forum!
Vooral als het om jeugdige wielrenners/sters gaat.
Laat die kinderen nou lekker met elkaar de straatstenen eruit fietsen en lekker van elkaar winnen, maar ook “lekker” van elkaar verliezen.
Gun die “youngsters” nou het plezier in hun sport en bederf dat plezier nou niet met zogenaamde quasie “professionaliteit”!
Daar is later (als je groot en sterk zijn…) tijd genoeg voor.
En dat plezier is echt niet alleen gelegen in het winnen van wedstrijden.
Tja, voor slechte begeleiders misschien wel, maar die moeten dan maar met hun eigen pies naar de dokter gaan (…), want ik denk dat plezier in hetgeen je doet nog steeds de kurk is om een zware sport als het wielrennen, het niet genoeg gezegd worden (!!!), drijvend te houden.
Mvrgr,
Kenner (vooral van typisch menselijke trekjes…)
Bdevries,
Niemand komt in de wielersport zo maar uit de lucht vallen! Het was het bij dan wel geen Felix Bonzo dat iets in mij zag zitten, maar wel het biermerk dat mijn bloedeigen vader groot gedronken heeft (over een “sigaar uit eigen doos” te spreken…). Echter voordat ik mezelf in het shirt van het biermerk mocht hullen zal ik op een of andere manier in het peloton toch wel opgevallen zijn. Met mijn aanvalsdrift was niets mis, men noemde mij ooit “een moedige renner” wat gelijk staat aan zoiets als “wat een domoor”, maar de echte klasse zat toen wel heel erg diep verborgen.
Maar goed, gelukkig zat er tussen mijn oren ook nog een heel slecht karakter verborgen en dat slechte karakter zorgde ervoor dat het later, bij de laatste afrekening, toch nog goed gekomen is!
Mvrgr,
Kenner (alleen hoe kom ik nou weer van dat slechte karakter af?)
Beste Kenner,
In theorie heb je gelijk, maar in de praktijk werkt het sporten in competitieverband niet zo. Kijk naar het jeugdvoetballen of naar het jeugdwielrennen wat daar aan de zijlijn geroepen en geschreeuwd word dat is niet normaal meer. Het schopt hem verot of rijd hem in de hekken komt vaker voor dan het echte aanmoedigen. Degene die zich daar schuldig aan maken zijn de ouders en niet de trainers of begeleiders. Deze sporters worden grootgebracht in een cultuur dat zij altijd beter moeten zijn dan Pietje of Jantje of beter moeten zijn dan REALO of Kenner! Ben je niet beter mag je niet meedoen zo simpel is dat. Is Duyn niet beter dan Sluimer dan mag hij niet mee naar een buitenlandse wedstrijd maar gaat Sluimer mee, zo keihard is het al bij de junioren. Er word al enorm veel druk bij deze jonge sporters opgelegd die druk komt van de bond, van de ouders en van sommige begeleiders en heel soms leggen sporters zichzelf die druk op. Wij leven in een presteercultuur presteer je niet dan haak je af. Dit is op school het geval in de sport in de politiek op het werk in de hele samenleving. En dat is voor jonge sporters wel eens heel erg jammer echter wie zich daar doorheen weet te worstelen is vrijwel verzekerd van een geslaagde carriere maatschappelijk of sportief. Als een renner van 16/17 jaar bij een temperatuur van 28 graden eens wil gaan zwemmen op woensdagmiddag zeggen wij met zijn allen dat is niet goed voor een wielrenner ga maar “lekker” trainen. En dat vind ik wel eens jammer!
Beste Pollo
Jij signaleert druk die ouders op hun kinderen leggen. Helaas maar waar.
Maar als je suggereert dat je daar niet aan kunt ontkomen dan ben ik dat niet met je eens. Deze ontwikkeling legt héél veel verantwoordelijkheid op onze schouders als begeleiders. DOORBREEK DIT NUTTELOOS OPVOEREN VAN DRUK !!!
De uitdrukking "ga toch spelen : is hier wel van toepassing.
Als je er geen lol aan hebt hoe kun je het dan later opbrengen om als elite 6,7of 8 uur te trainen. Dat moeten we overdragen op onze jeugd! Wat dat betreft zijn de woorden van de Kenner klanken naar mijn hart.
Het plezier begint al bij ons ouderen. Waarom genieten wij er niet simpel van om een mooie koers te zien en kunnen we alleen maar genieten als “ons Kind” wint.
Ik dank nog steeds de ouder die mijn zoon vorig jaar een compliment gaf na een koers waar hij steeds aan kop van het peloton gesleurd had en daardoor later moest lossen. Huilend stond hij bij de finish.Niemand had over willen nemen.
De betreffende ouder vertelde hem dat hij trots kon zijn omdat hij ontzettend goed gereden had, hij had genoten van zijn fanatisme en PLEZIER wat hij uitstraalde. en dat een uitslag mooi niks zegt op die leeftijd.
Door een ander gedrag te tonen kunnen we deze maatschappelijke trend, dat alleen het resultaat telt, wel degelijk veranderen.
Pollo,
Tja, lees je posting eens goed terug!
Je zegt het zelf –> “Degene die zich daar schuldig aan maken zijn de ouders en niet de trainers of begeleiders”, net of begeleiders geen “ouders” zijn…
Bovendien is het echt geen schande om minder te zijn dan een andere tegenstander, net als je ook geen beter mens bent om harder als een ander, en dan ook nog “soms”, te kunnen fietsen.
Want hoe prestatiegericht volgens jou de maatschappij ook is, juist de in de watten gelegde winnaars komen vaak in het gewone leven veel minder terecht dan de “normaal” opgevoede topsporter.
Ik kan het mis hebben, maar “respect” voor elkaar, daar draai het in de sport om, maar daar draait het in de gewone maatschappij ook om.
En juist in de sport kunnen jongeren leren om respectvol met elkaar om te gaan.
Juist de winnaar zal altijd respect moeten hebben voor de verliezer.
Sport en de "gewone' maatschappij horen wel degelijk bij elkaar, maar sport moet juist een aanvulling op de opvoeding van jongeren zijn en beslist geen hoofddoel op zich.
Dat er uit de sport later kampioenen komen die ook in de gewone maatschappij een groot aanzien hebben, moet geen enkele reden zijn om de sport, zoals nu vaak gebeurt, over te waarderen.
Want ga maar eens na hoeveel van de vroegere kampioenen “in spee”, hebben het met al hun inzet en al hun opofferingen nou werkelijk echt gemaakt??
Je hoeft echt niet lang te gaan zoeken, want in de wielersport is dit slechts een enkeling.
De kans is dus vele malen groter dat de huidige “kanjers” bij de junioren en neo's, als ze te veel in de watten gelegd worden en vooral als ze door hun omgeving als heel “bijzonder” gekenmerkt worden, na hun sportloopbaan in een wak schieten en de grootste moeite hebben om weer “normaal” te worden.
Je begrijpt dat ik vind dat ik niet alleen “in theorie” gelijk heb, maar ook “in de praktijk”.
Wij met z'n allen, zeg maar de echte wielerliefhebbers, moeten er voor zorgen dat de jongeren die voor deze zware sport gekozen naderhand niet het kind van de rekening worden.
En dat kan nooit genoeg gezegd worden!!!!!
Mvrgr,
Kenner
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's