Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Jan
Survivaltocht per Chevy Van
Door JEROEN SCHMALE
MAASTRICHT - Laurens ten Dam geniet van zijn leven als twintiger. Maar hij is ook prof genoeg om een logboek bij te houden.
Dat vond hij echt mooi. Toen de coureurs uit de ploeg van Rabobank vorig najaar voor de eerste maal in de aanloop naar dit wielerseizoen bij elkaar kwamen, in het Brabantse Bosschenhoofd, ging alle aandacht uit naar de fraaie Porsche van Thomas Dekker.
Totdat de van Unibet overgekomen Laurens ten Dam aan kwam rijden. ,,In mijn Chevy Van,’’ zegt de renner, die vandaag aan het Critérium International begint, met een brede glimlach, terwijl hij het Amerikaanse gevaarte met brullende motor de A2 in zijn woonplaats Maastricht opdraait. ,,Moet je je voorstellen: ik kom daar aan in dit busje uit 1989, naast mij staat Thomas met zijn glimmende Porsche. Maar daarna wilde iedereen met mij praten over mijn auto, en wilde iedereen meerijden. Gingen we ergens karten, had ik de halve ploeg achterin.’’
Collega’s als Bram Tankink en Pieter Weening hingen aan zijn lippen toen Ten Dam (27) ze vertelde over zijn survivaltocht in de Ardennen met twee vrienden, afgelopen november. Hij pakt zijn laptop en laat foto’s en filmpjes zien. Mountainbikes achterop en karren maar. ’sNachts sliep het drietal in het busje, dat veel weg heeft van het voertuig waarin de leden van The A-Team zich vroeger verplaatsten. Op de foto’s springt een spiernaakte Ten Dam in een ijskoud beekje om zich te wassen. Gierend: ,,Ik heb daarna drie dagen last van bronchitis gehad. Logisch dat ik dit in november doe en niet vlak voor het wielerseizoen.’’
In november mag Ten Dam feesten, stappen, drinken, plezier hebben, zoals bijna iedere andere twintiger. Alles met mate natuurlijk, maar het mag. Vanaf 1 december niet meer. ,,Daar ben ik heel strikt in. Vanaf die dag drink ik tot na de klassiekers geen druppel alcohol. Ik mis het ook geen moment, want dan ben ik op en top wielrenner.’’
Ten Dam heeft twee kanten, hij is flierefluiter en professional tegelijk. En hij heeft de ene eigenschap nodig, om de andere tot wasdom te laten komen. Eerst nog even over Laurens ten Dam als flierefluiter: die slaapt wel vaker in zijn auto. ,,Ik was met een vriend naar de baan in Alkmaar, waar ik meedeed aan wedstrijden achter de derny. Een dag later moest ik in Eindhoven zijn voor de jaarlijkse fotosessie van Rabobank. Toen hebben we de Chevy ergens bij Den Bosch geparkeerd en zijn we daar gaan slapen.’’
Die flierefluiter kwam bij het eerste trainingskamp van zijn nieuwe ploeg te laat, omdat hij er onderweg achter was gekomen dat zijn koersschoenen nog thuis stonden. Die gaat liever met vriendin Thessa én zijn Chevy op weg naar Frankrijk om te kamperen in een tentje, dan op zonvakantie naar een van de Canarische eilanden. ,,Want ik slaap het halve jaar in een hotel, terwijl ik met kamperen ben opgevoed. Dan ga ik toch niet, zoals bijna alle andere profrenners, op een zonnig eiland luieren en fietsen? Ik wil lekker op een luchtbed liggen.’’ Ten Dam woonde een paar jaar geleden nog in een antikraakwoning in Maastricht. Befaamd zijn de feestweekeinden die hij jaarlijks organiseerde rond de WK wielrennen, samen met zijn huisgenoten.
Vorig jaar hing hij tijdens de WK niet meer met een kater op de bank, maar zat hij op de fiets. Als deelnemer. Hij kan zo vertellen hoeveel kilometer hij op welke dag als voorbereiding op de WK heeft weggetrapt. Vijf muisklikken verwijderd van zijn foto’s van de survival in de Ardennen zit Ten Dam opeens in zijn logboek, dat hij dagelijks bijhoudt en waarin hij nu terug kan lezen dat hij deze week een jaar geleden exact 31 uur trainde. De logboeken uit zijn juniorentijd is hij kwijtgeraakt bij een computercrash. Hij baalt er nog steeds van. Dat is dus ook Laurens ten Dam, de serieuze variant, de professional.
,,Je hebt gelijk dat ik te laat kwam bij mijn eerste trainingskamp bij Rabobank, maar dat maakte ik daarna wel goed door Louis Delahaije (trainer, red.) mijn logboek te laten zien. En Jan-Paul van Mantgem (ploegarts, red.) stond er behoorlijk van te kijken dat ik al mijn bloedresultaten van de voorbije jaren heb geordend in een map. Ik schijn een van de weinigen te zijn die dat doet. Maar kijk, ik vind dat ook echt leuk en boeiend. Ik bestudeer die resultaten ook, tezamen met mijn logboek, om te kijken waar ik nog meer aan moet werken. Louis zegt me dat ik een van de meest professionele renners ben met wie hij werkt.’’
De serieuze Laurens ten Dam is afgestudeerd commercieel econoom en denkt nu al hevig na over een carrière na het wielerbestaan. Hij had er tijdens de Ronde van Mallorca al een goed gesprek over met Harold Knebel, de nieuwe baas van de wielerploeg en voorheen als directeur private banking verbonden aan de Rabobank. ,,Ik denk dat het iets in de sportsponsoring gaat worden.’’ In zijn koffer hebben de studieboeken plaats gemaakt voor wielerboeken. Ook na het Critérium International zal hij er weer een aantal verslinden. Hij zuigt de historie van het cyclisme op, probeert zoveel mogelijk te onthouden. ,,Omdat ik het interessant vind, maar ook omdat ik vind dat wij wielrenners iets over het verleden van onze sport moeten weten.’’
