Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
merijntje mortirolo
Zou O'Grady Parijs-Brussel gaan rijden?
Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forums
Uit wat vooraf gaat mag blijken dat Armstrong niemand onberoerd laat, positief of negatief.
Ik was heel lang pro, hij was geen typische wielrenner en heeft een paar mooie staaltjes laten zien (ik was nogal onder de indruk van de etappe die hij voor Casartelli won, vond dat een geweldig staaltje fietsen).
Ik was ook een fan in de Tour van 1999 en was heel blij dat hij die won.
En toen heb ik zijn boek gelezen…op slag was al mijn sympathie verdwenen.
Nu ben ik heel raar, ik moet veelwinners niet: Induraïn ok bij eerste Tourzege, daarna moest ik hem niet meer; Idem voor Hinault en Armstrong en als kind weende ik iedere keer als Merckx won (en nu vind ik Eddy als mens geweldig, maar dat verhaal kennen jullie). Ook Contador moet niet meer teveel winnen of ik zie hem niet meer zitten (vind hem nu al veel te goed).
Dus ja, ik ben een rare kwiet en ik ben bevooroordeeld.
En inderdaad bewijzen tegen Lance zijn er niet. Maar kijk eens naar het rijden van zijn ploegmaats bij US Postal…goede renners die stuk voor stuk enorm boven zichzelf uitgroeiden toen ze bij Postal zaten en daarna vaak op doping betrapt.
Eigenlijk ben ik het meest beginnen twijfelen door het rijden van één van mijn favorieten. Enkele jaren geleden was ik een enorme fan (nou ja, dat ben ik alleen van Tom Waits) van Rubiera. Die heb ik dus wat gevolgd. Rubiera was een renner die in de grote rondes tussen plaats 5 en 15 te situeren viel (heel vaak tussen 7 en 10). Hij was heel goed bergop, maar kwam tekort omwille van een iets zwakkere tijdrit. Bij Armstrong ontpopte die man zich tot een tempobeul (niet noodzakelijk onlogisch), maar bleek hij plots ook een zeer goed tijdrijder (toptien in de laatste tijrit van de Tour, iets wat hij nooit kon toen hij voor zichzelf reed, en toch bizar als je je al rittenlang het pleuris gereden hebt voor je kopman).
Deze illustratie is verre van sluitend en zeker geen bewijs, misschien zelfs geen smoking gun, maar mij heeft het zeer sceptisch gemaakt.
Tenslotte, kijk naar de overmacht van Armstrong en weet dat al zijn concurrenten die door hem overvleugeld werden allemaal tegen de dopinglamp gelopen zijn…sorry maar dat vind ik wel een smoking gun….
Maar nu hij enkele jaren weg geweest is, vind ik hem zowaar opnieuw sympathiek, hiermee wil ik aangeven dat ik natuurlijk zeer subjectief ben (en gelukkig maar).
Inderdaad een heel bizarre opvatting, over die veelwinnaars, maar voor mij wel heel herkenbaar. Zo gauw de winnaar van een ronde oppermachtig is, en de winst eigenlijk al bij voorbaat vaststaat, ben ik vooral fan van de belagers, vooral als ze durven aanvallen. Heel vaak valt het verloop van zo'n grote ronde me dus tegen 
En de ontwikkelingen bij USP, Discovery en Astana… Ik heb er nooit een echt overtuigend gevoel bij gehad. Er waren, voor mij alhans, altijd te veel vraagtekens (Rubiera was niet een op zich zelf staand geval).
Eigenlijk zou het feit dat ze - en dan bedoel ik natuurlijk niet het oude Astana - nooit betrapt werden, terwijl renners later bij andere ploegen wel tegen de lamp liepen, hen juist heel sterk vrij moeten pleiten. Maar zo ver ben ik nooit gekomen.
