Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Eddy Veen
Robert heeft weer een prachtig verhaal geschreven. Zie zijn website.
Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forums
Dat laatste klimmetje was dus inderdaad erg pittig. Duidelijk dat “de oranje mannetjes” de weg kenden !
Het hele verhaal:
Spaanse 10%
De eerste rit zit erop. Mijn werkdag bedroeg vandaag slechts 142 kilometer en de dag vloog voorbij!
Het was wel even wennen aan het Spaanse ritme, aangezien we vanochtend pas om 10uur ons warme bedje uit hoefden voor het ontbijt. Nadeel van laat starten is voor ons natuurlijk het late finishen maar dat is voor de mensen thuis dan wel weer lekker. Normaal gezien is het voor de lekker vroeg etende hollanders dus met het bord op schoot voor de TV, maar bij een gebrek aan uitzenden wordt dat voor de trouwe volgers met het bord voor de PC!
De koers was voor Baskische begrippen vrij simpel, al is dat voor ons nog altijd vrij hectisch. Door een gebrek aan wegen (of de mogelijkheid om ze aan te leggen tussen de steile bergen) rijden we hier eigenlijk de hele dag op en neer door een vallei met aan beide uiteinden een rondje over smalle geitenpaden. In de aanloop naar de steile wegen is dat dus vechten voor je plekje en als je in de kronkelende afdalingen niet bij de eersten zit dan ben je al snel gezien.
Dat gebeurde ook in de aanloop naar de laatste klim van de dag! Ploeggenoot, persoonlijke TOMTOM en ‘Local Hero’ Juanma Garate had ons wel verteld over de laatste klim en dat het erg belangrijk was om van voren aan de voorafgaande afdaling te beginnen maar daarbij was hij het stijgingspercentage van dat laatste hupje toch even vergeten te vermelden. Ook de organisatie had bij het drukken van het rondeboek voor het gemak maar een slotklim van 2 kilometer 10% vermeld, maar bij het meten waren ze waarschijnlijk alleen van het hoogteverschil tussen de start en het einde van de klim uitgegaan en hadden ze het verdere verloop, inclusief afdaling, misschien wel voor het gemak even over het hoofd gezien. Om nou te stellen dat dat zou zijn om de buitenlandse renners wat zand in de ogen te strooien is natuurlijk niet erg vriendelijk en dat was uiteraard ook nog niet in mij opgekomen.
Zo kwam het dat wij, door een slimme tactische zet van de Euskatel-ploeg waarmee ze in de afdaling en op het vlakke het peloton aan alle kanten lieten kraken, met een kleine groep netjes van voren aan de slotmuur begonnen. Eenmaal heelhuids ter plaatse bleek echter dat deze lekkere kuitenbijter in plaats van 10%, naar mijn persoonlijke,vrijwel wetenschappelijke inschatting ongeveer 20% bedroeg en dat een kilometer lang.
De eerste meters was het nog een hels karwij om de parkerende oranje mannetjes die hard op kop hadden gereden te ontwijken. Maar later, lekker op gang gekomen kwamen we met een select gezelschap boven en dat gaf toch een goed gevoel. Op de laatste 4 vlakke kilometers kwam zelfs de 2e groep nog terug aansluiten wat natuurlijk wel jammer was maar dan hadden we maar harder door moeten rijden.
Nu lig ik op bed en baal ik eerlijk gezegd dat ik dan weer als 18e over de streep rol van een groep van 21. Komende dagen toch maar eens een keertje vaker naar voren rijden in de finale om dat gruwelijke sprintvermogen van mij eens in de strijd te gooien!
