Lang interview met Dekkerin de De Morgen van vandaag. Veel onzin van de laatste dangen wordt hierin tegen gesproken. Een paas passages.
Over zijn voorjaar:
Al bij al tevreden al heeft hij spijt dat de ploeg de Gold Race niet kon winnen. Gezien de pech kon hij zichzelf niet bewijzen.
Over Lotto:
Hij is er graag, maar begrijpt de heisa na het “falen” in kurne-Brussel-Kuurne niet. Hij vindt het belang van die wedsrtijd zwaar overdreven.
Over zijn sporiteve status:
Die is gedaald en daar baalt hij van. Vind ook dat zijn talent in Nederland zwaar overdreven werd. Hij heeft een grote motor, maardat op zichzelf is niet voldoende. Meent dat hij nog veel te leren heeft.
Over de verwijdering bij Rabo:
Als je zeven jaar lang met een ploeg getrouwd bent enje wordt zo afgeserveerd als ik, dan doet dat pijn. Ik had een heel slecht gevoel omdat in de Tour en de Olympische Spelen ook nog misliep.
Over zijn favoriete wedstrijd:
L-B-L, lange hellingenn minder nerveus en mooie winnars zoalsBartoli, VDB (jaja Nederland, hahahaha),Argentin. Boogerd altijd goed, Merckx vijf keer gewonnen. Hij vindt Lombardije ook we mooi maar wil L-B-L net iets liever winnen.
Antwoord op de vraag: “Als jij en Gilbert min of meer dezelfde karakters zijn, dan lijkt Cadel Evans jullie tegenpool” antwoordt hij het volgende (letterlijk citaat):
“Misschien, maar die jongen moet natuurlijk ook het heilig vuur in zich hebben, want zonder vuur rij je geen uitslagen. Hij uit het alleen minder dan onze generatie. WE LAGEN AFGELOPEN WEEK SAMEN OP DE KAMER EN KUNNEN HET PRIMA MET ELKAAR VINDEN. Ik praat makkelijk. Zelfs met Evans praat ik makkelijk. Echt waar jullie zouden er ook eens bij moeten liggen, meen ik serieus.”
Over het verschil tussen rijden voor Rabobank en Silence Lotto:
Het zakelijk sfeertje dar de laatste jaren bij Rabobank hing is een wezenlijk verschil met het gemoedelijke bij Silence Lotto….Als je bij dit team een keertje een andere broek aanhebt, of een eigen T-shirt, dan valt niemand daarover. Bij Rabobank was dat onmogelijk dus deed ikdat vaak, gewoon om ze wat te jennen.
Over Cecchini:
Die verving de overleden Kneteman als mentor.
Hij steekt zijn handen niet in het vuur voor het wielrennen in de jaren negentig maar met Cecchini is er nooit over doping gepraat. Het ging om testen en om trainings-schema's. Cecchini zag in Dekker een renner met een potentie om een klassement in de Tour te rijden. Ik heb toen onder meer op last van Pat Mc Quaid moeten breken met Cecchini als trainer. Dat was behhorlijk frustrerend. Toen zo'n Mc Quaid dat riep dacht ik: ‘Los eerst je eigen problemen op en doe iets aan het imago van het wielrennen.’
Over de nederlandse pers die aan hem is gaan twijfelen:
Dat klopt en hij vindt dat logisch. Hij vindt het normaal dat er vraagtekens worden gesteld. Maar ik ben nooit de weg kwijt geweest, hooguit heb ik gebaald van de situatie.
Over 2008:
Al voor de buitenwereld die voor de buitenwereld het breekpunt leek, rommelde het al tussen mij en de ploegleiding. Ik ging naar Zwitserland, maar ik wilde er al niet meer heen. Te veel dingen hadden gespeeld en er was geen vertrouwen meer. Wat en wie de boosdoener is geweest is ook voor mij moeilijk aan te geven. De rasmussen -Tour van 2007 ? Zou kunnen, want toen is de verzakelijking bij de ploeg echt extreem geworden. Het heeft mij realistischer gemaakt, ik kan beter relativeren.
Die dopingtoestand is iets waar jij niet allen, maar heel e wielersport mee zit:
Heel zeker en dat hebbe nwij allemaal lekker zelf veroorzaakt. Van wielrenner tot ploegleiders en bestuurders, deze sportheeft nooit erg sterke persoonlijkheden gehad. Het is toch te gek voor woorden dat de UCI zo'n zwakke bond is. Laten we vooropstellen: doping zit in alle sporten waar geld en roem te rapen valt. Bij ons is het de twee laatste jaar heel schoon geworden, door al die controles. Je ziet het echt aan de koersen die een stuk geslotener zijn. Als in de Ronde van Vlaandern Devolder niet wegrijdt, sprinten vijfentwintig man in Meerbeke. De Waalse Pijl was een klassiek verloop, maar er waren er ook heel veel aan de voet van de Muur van Hoei. En in L-B-L blijft het heel lang gesloten; zelfsop La Redoute breekt het de laatste jaren ook niet meer.
Tot daar wat stukken (niet altijd letterlijk geciteerd, maar toch vrijwel).
Verder blijkt uit heel het interview dat Thomas blij is vooral in België te kunnen werken. Hij komt hier ook wonen, in Zonhoven. De sfeer is hier gemoedelijker, en de verwachtingen niet zo onrealistisch hoog.
Uit dit interview blijkt dus dat er de voorbije dagen veel onzin is gezegd over Dekker. Ik mag hem wel. Kan zichzelf en al de heisa rond hem zeer goed relativeren.