Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Impressed
Rapport Nederlandse wielerploegen
Door PETER VAN DYUL EN JEROEN SCHMALE
ROTTERDAM - De voorjaarsklassiekers zijn gereden, hoogste tijd voor een tussenrapport over de Nederlandse wielerploegen Rabobank, Vacansoleil en Skil-Shimano. Hoe is het de verschillende ploegen dit voorjaar vergaan?
Gesink demarreert, Kroon leidt de achtervolgende groep met onder anderen Ivanov. FOTO TIM DE WAELE
Rabobank: Veel te weinig kleur
Rapportcijfer: 5
Toen Harold Knebel zondag na Luik-Bastenaken-Luik werd gevraagd of hij niet jaloers was op het machtsvertoon van Saxo Bank in de Ardennen, keek de directeur van de wielerploeg van Rabobank of hij water zag branden.
Jaloers was hij zeker niet, zei Knebel. Wat Saxo Bank zojuist had laten zien, dat hadden zijn renners toch in de Amstel Gold race getoond?
Nu was het de beurt aan zijn toehoorders om verbaasd te kijken. Want wat de directeur daar zei, klopte simpelweg niet. Natuurlijk reed Rabobank in Limburg niet slecht en werd Robert Gesink knap derde. Maar zo dominant als Saxo was de oranje equipe in de verste verte niet.
Knebel plaatste zijn opmerking tegen beter weten in, wellicht klonk er ook wat frustratie in door. Want zoals Saxo Bank zich zondag presenteerde, is exact zoals Knebel het zo graag ziet. In zijn woordenboek staan termen als initiatief, aanvallen en dominant rijden alle op de eerste pagina. Het lukte Rabobank zo te rijden in het vroege voorjaar. Toen april aanbrak, bleek van die dominantie nog maar weinig over.
Binnenkort zullen ze binnen Rabobank het voorjaar evalueren. Dan zal een antwoord worden gezocht op de vraag waarom het weer niet is gelukt een grote klassieker te winnen. Waarom het aantal zeges tot dusver is blijven steken op zes, in deze fase van het jaar het laagste aantal sinds 2000.
Misschien had Knebel de ambitie om een grote klassieker te winnen niet zo nadrukkelijk van de daken moeten schreeuwen. Als hij zegt dat ambitie hoort bij het leiden van een sportploeg heeft de directeur volkomen gelijk. Maar als ambities zo logisch zijn (wie wil geen grote klassieker winnen?), waarom zou je die dan zo nadrukkelijk uitspreken? Het leidt tot onnodige extra druk, op den duur leidt het ook af.
Knebel heeft moeten constateren dat het formuleren van een ambitie iets anders is dan de verwezenlijking ervan. Rabobank heeft de afgelopen jaren bepaald niet gegrossierd in grote overwinningen. Het was absurd om te denken dat het opeens anders zou zijn. Winnen komt nu eenmaal niet vanzelf. Daar gaat een lang proces aan vooraf, daar moet intern aan worden gewerkt. Als je iemand op jacht stuurt, moet je hem wel een geweer meegeven.
Bij de evaluatie van het voorseizoen zullen nog meer kritische noten worden gekraakt. Nog altijd heeft Rabobank als stelregel dat ze het Nederlandse wielrennen wil stimuleren. Van de zes zeges die de ploeg boekte, kwamen er vijf op naam van een buitenlander. Alleen de winst van Joost Posthuma in de Ruta del Sol was oranje gekleurd.
Het is een pijnlijke constatering dat in de vijf grote klassiekers de beste Nederlander niet één keer een renner van Rabobank was. Nog schrijnender: de best geklasseerde landgenoot heeft in vier gevallen (Maaskant, Dekker, Kroon 2x) wél een Rabo-verleden. Vorig seizoen leverde de ploeg nog tweemaal de beste Nederlander. Thomas Dekker (5de in de Amstel, 6de in Luik) vertrok echter met een knallende ruzie bij de bankiersformatie.
Het voorjaar van Rabobank kan onmogelijk geslaagd worden genoemd. Knebel zei zondag dat hij over de periode tót april ‘uitermate tevreden’ was. Maar in de eerste maanden van het seizoen gaat het natuurlijk juist om april. En hoe vervelend ook, in die fase hebben we de Rabo's te weinig gezien.
Knebel gaat prat op de nieuwe zakelijkheid in de ploeg. Met elke renner zijn afspraken gemaakt, zij kunnen of zullen straks op hun functioneren worden afgerekend. Als de directeur wil komen tot een werkelijk topsportklimaat moeten ze bij Rabobank ook af van de excuuscultuur.
Tegenvallende prestaties mogen nooit meer worden afgewenteld op een valpartij of een lekke band. Als je écht top wil zijn, is dat nooit een argument. Echt top is Rabobank dit voorjaar te weinig geweest.
Vacansoleil: Agressieve en frisse debutant
Rapportcijfer: 8
Voor de start van Omloop Het Nieuwsblad sloeg Michel Cornelisse nog maar eens een voorbijganger op de schouder. De ploegleider van Vacansoleil zei dat hij het een en ander verwachtte van zijn team. Er vielen relatief onbekende namen als Johnny Hoogerland en Lieuwe Westra.
Er was best sympathie voor Cornelisse, maar vrijwel niemand nam hem op dat moment al te serieus. Nu, twee maanden later, kan er geen andere conclusie zijn dan dat de Amsterdammer het goed gezien had. Vacansoleil was zonder discussie één van de smaakmakers van het voorseizoen. Björn Leukemans won een etappe in de Ster van Bessèges, Hoogerland was de sterkste in de Driedaagse van West-Vlaanderen (rit- en eindzege), Westra sloeg toe in de Arno Wallaard Memorial.
Wat Vacansoleil echter vooral populair maakte, was de ongebreidelde aanvalslust. Voor het seizoen begon, spraken de renners af dat er geen kopgroep zou wegrijden zonder dat er één van hen bij zat. Zoiets lukt natuurlijk nooit voor honderd procent, maar de blauw-gele ploeg kwam daar toch aardig dicht bij.
De vakantiespecialist is een welkome aanvulling van het peloton gebleken. En voor Nederland is het een zegen dat er een derde wielerformatie bij is gekomen. Zonder Vacansoleil zouden Hoogerland en Westra nog anoniem rondrijden bij de amateurs.
De ploeg is tevens een goede basis gebleken voor renners die op zoek waren naar hun tweede jeugd. Aart Vierhouten en vooral Gerben Löwik zijn bij hun nieuwe werkgever volledig opgebloeid. De ontwikkeling van het team - mede geleid door de ervaren Belg Hilaire Van Der Schueren - gaat zó snel, dat die nauwelijks is bij te houden. Het maakt het werk van manager Daan Luijckx er niet makkelijker op. Zijn eerste opdracht is de boel bij elkaar te houden. Heel wat renners hebben een aflopend contract, iemand als Hoogerland kan momenteel overal terecht. Stap twee zal het aantrekken van een erkende ronderenner zijn. De ambitie is om Giro, Tour of Vuelta te rijden. Die kans is nu eenmaal groter met iemand voor het klassement erbij.
Wat Luijckx vooral zal moeten bewaken is het zorgvuldig opgebouwde imago van frisse, agressief fietsende ploeg. Daarmee heeft Vacansoleil in de wielerwereld ieders sympathie gewonnen.
Skil-Shimano: Skil staat stil in de klassiekers
Rapportcijfer: 5
Het was de voorlaatste grote wielerkoers in april op Belgische bodem, twee uur ‘s middags. De televisieuitzending van de Waalse Pijl begon en de ploeg van Skil-Shimano had eindelijk een mannetje mee met ’de vlucht van de dag': Fumiyuki Beppu was samen met Christophe Moreau (Agritubel) bezig aan een lange ontsnapping.
Tijdens de tweede doorkomst op de Muur van Huy kon de Japanner Moreau niet meer volgen. De Fransman, die geen zin had om nog honderd kilometer alleen te koersen, wachtte op zijn vluchtkompaan.
Zo verliep eigenlijk het eerste uur van de uitzending, die in Europa, Azië en Afrika rechtstreeks op de televisie werd gebracht. Als Moreau om zijn schouder keek, was hij Beppu weer kwijt en wachtte hij. Totdat de voormalig Frans kampioen er genoeg van had en besloot alleen verder te rijden. Beppu kwam niet over de finish.
Het ontbrak de ploeg van manager Iwan Spekenbrink dit voorjaar niet alleen aan overwinningen - nog steeds heeft het team geen enkele zege geboekt - maar ook aan aandacht. Nieuwkomer Vacansoleil heeft Skil overvleugeld. Niet alleen in aantal overwinningen, maar ook qua zichtbaarheid.
Waar de collega's van Vacansoleil voor het gemak maar een abonnement op de kopgroep genomen leken te hebben, is de strippenkaart van Skil zo goed als ongebruikt.
Louter kommer en kwel bij de ploeg van de gereedschapsfabrikant? Welnee. In de rittenkoersen van ASO (Parijs-Nice en Critérium International), het bedrijf dat ook de Tour de France organiseert, presteerde het team sterk met de thuisrijders Jonathan Hivert en Cyril Lemoine, en het enige Nederlandse lichtpuntje van de ploeg, Tom Veelers. Hun prestaties bezorgden Skil een enorme morele overwinning, de eerste uitnodiging voor de Tour de France.
Veel meer zorgen heeft de ploegleiding over de klassiekerrenners. Manager Iwan Spekenbrink heeft onomwonden uitgesproken dat hun prestaties tegenvallen.
De sfeer rond het gezelschap werd de afgelopen maand ook met de week prikkelbaarder. Twee jaar geleden draaide Skil-renner Floris Goesinnen als eerste Nederlander de wielerpiste van Roubaix op, dit jaar volgde na afloop van Parijs-Roubaix een pittig gesprek in de camper van de ploeg. Niet zozeer over het uitblijven van een goede klassering, meer over het missen van de slag in het begin. In de vroege vluchtersgroep zat geen renner met het rood-wit-blauwe tenue, weer waren de manschappen van ploegleider Rudie Kemna veroordeeld tot een dag nutteloos (achter)volgen.
De buitenlandse coureurs onderbrengen in een huis in Deurningen, gezamenlijke trainingen in Twente, trainer Merijn Zeeman en zijn collega's werken met de beste bedoelingen aan de verdere professionalisering van hun ploeg, maar dit heeft nog nauwelijks iets tastbaars opgeleverd. In geen van de vier grote aprilklassiekers werd de top-50 gehaald en alleen in de Gold Race was Skil vertegenwoordigd in de vroege ontsnapping (Albert Timmer).
Zeeman mag dan stellen dat uit cijfermateriaal blijkt dat de renners verbeterd zijn ten opzichte van vorig seizoen, uit de prestaties in de eerste maanden van het wielerjaar blijkt dit nauwelijks. Nu is Skil traditioneel geen ploeg die veel wint. Maar verbetering moet ooit af te lezen zijn aan resultaat. Dat mag de ploegleiding van de renners eisen, dat mogen de coureurs ook van zichzelf verlangen.
Na een evaluatie van het voorjaar richt het vizier zich nu op het naderende Tourdebuut. Skil prijst zich gelukkig met de Fransen Hivert en Lemoine. De invulling van de overige zeven startplaatsen is minder evident. Spekenbrink, Kemna en Zeeman willen boven alles voorkomen dat hun ploeg grotendeels als pelotonvulling dient in de expeditie door Frankrijk. Daarvan hebben ze na dit voorjaar al meer dan genoeg.
