Smeets heeft niets meer te zoeken bij het wielrennen.
Verslag geven kan hij niet (meer) en die avondetappe is ook om te kotsen.
Het begint altijd nog met wielrennen met de samenvatting van de dag, maar dan zie je al dat hij het allemaal voor het eerst ziet en dat hij volop moet improviseren. Meestal gooit hij er dan ook ook nog wat leuke termen door heen als; “Soler, die kent helemaal niemand”
Vervolgens als de samenvatting afgelopen is zie je hem hardop zuchten en in zijn handen wrijven om vervolgens te zeggen “Zo, dan zit dat er op”. En dan gaat hij weer verder over zijn helden Joop Zoetemelk en Jan Janssen om vervolgens met de plaatselijke orgelspeler te gaan praten die de overeenkomsten tussen het rammen op knoppen in een kerk en de koers uit legt.
Tussendoor nog een leuk verhaaltje van Smeets over het “D-woord” om vervolgens te zien hoe hij een glas wijn achterover slaat en we naar dat muziekje mogen gaan luisteren.
Ik ben blij dat hij geen verslag van de belangrijke wedstrijden meer doet want op een uitzondering na (als een Nederlander een grote koers wint) zit er geen enkele emotie achter, meestal wordt er met hem achter de microfoon zelfs een minuut stilte ingelast bij een nieuw massasprint.