Overigens vertelde Boonen gisteren dat hij er in één van zijn eerste Parijs-Roubaix-edities ook last van had toen hij in achtervolging was op Museeuw (dat moet zijn eerste jaar geweest zijn). Hij werd toen ook bespuwd. Het is dus “een fenomeen” dat niet zo verschrikkelijk recent is.
Het is het fenomeen van een menigte die nog meer volk aantrekt. Je ziet dat ook op de zomerfestivals. Ik ben een ongelooflijke muziekfreak en ga van mijn veertiende (1976) naar festivals. Ik ben er uiteindelijk mee gestopt omdat het mij te druk begon te worden. En dan zie je inderdaad een gedeelte kaf onder het koren dat alleen maar komt om te zuipen…
Probleem is dat in de meeste fenomenen de helden goed afgeschermd zijn (muziek, maar ook voetbal, tennis en atletiek) terwijl dat in het wielrennen niet het geval is. Dranghekkens kunnen iets verhelpen, maar natuurlijk niet alles. Ik zie het nog gebeuren dat men in de Hel, op het parcours van de Ronde van Vlaanderen en bij bergritten in de Tour, Giro of Vuelta gaat moeten werken met stewards op de meest nevralgieke punten (Carrefour de l'Abre, Koppenberg, laatste col en misschien ook La Redoute en de muur van Huy).
Doodjammer.