In toestanden van (chronische) stress gaat de bijnierschors meer cortisol maken ten koste van DHEA(S). In het kort zou men kunnen zeggen dat toestanden die gekenmerkt worden door “afbraak” (katabolisme) gekenmerkt worden door hoge cortisol- en verlaagde DHEA(S) concentraties en een dientengevolge hoge cortisol/DHEA(S) ratio. Dit is ook het geval bij veroudering.
Het omgekeerde is ook het geval. In toestanden van “je chronisch goed voelen” zien we verhoogde DHEA- concentraties, ten koste van Cortisol (stresshormoon). Dit heeft onmiskenbaar een positief effect op prestaties. Er zijn therapieën/trainingen waarmee men leert “naturel” hogere concentraties DHEA te bereiken, bv. met verbeeldingsoefeningen.
En zo komen we op het verschijnsel dat men in de sport veel te weinig aandacht besteed aan training/therapie waarmee men op volstrekt legale wijze en op een normale manier dezelfde effecten kan bereiken als die men met doping nastreeft.
Ik durf te beweren dat er geen wielerploeg bestaat waarbinnen men aandacht besteed aan ademhalingstraining gericht op een betere zuurstofopname. Terwijl dit echt de gemakkelijkste weg is om het zuurstofopnamevermogen (effect van EPO) te vergroten…..