Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Rufus
10 jaar geleden voerde Frank Vandenbroucke ‘numéro’ op in Luik-Bastenaken-Luik
woensdag 22 april 2009Auteur: Hugo Coorevits
© AFP
RETRO Ik dacht dat ik vertrokken was voor nog drie zeges en een paar regenboogtruien' — Zaterdag was het exact tien jaar geleden dat VDB Luik-Bastenaken-Luik won. De ‘Gouden Baby’ was ineens de nieuwe Merckx, de nieuwe wielergod, maar lang duurde zijn verblijf in de hemel niet. La Doyenne bleek niet het begin, maar het einde van de superster.
Heel eventjes was VDB maar in de hemel. Van de hel daarentegen zag hij het afgelopen decennium meermaals alle uithoeken. Omdat er zoveel volk aan zijn mouw trok om nog eens het verhaal van die fenomenale aprildag in 1999 over te doen, riep VDB zoals in zijn gloriedagen de pers samen. In het knappe hotel Cathédrale in Doornik, waar de eigenaar vol gelooft in het misschien wel zevende wielerleven van de halfgod van weleer. VDB, dasje om, afgetraind, praatte bevlogen over die ‘fabuleuze dag’.
Hoe kijk je nu op die fameuze Luik-Bastenaken-Luik terug?
'Ik zat er vanmorgen nog op de fiets aan te denken. Met spijt in het hart. Ik dacht dat die L-B-L de eerste van een lange lijst zou zijn. In die periode zag ik mezelf een drietal keer la Doyenne winnen en één tot twee keer wereldkampioen worden. Ik vond het toen ook doodnormaal, ik was de nummer één in dit soort koersen. Dan denk je: waarom is het toch zo gelopen? Die bedenking maakte ik me al een miljoen keer. Die dag heb ik nooit gedacht dat dit mijn laatste grote zege zou zijn. Niemand niet.'
'Het was een bekroning na seizoenen van zeges. Niemand pakt me dit nog af. Ik ben er heel fier op dat die dag in het collectieve geheugen is gegrift. Wie weet nog wie in 1984 in Luik won? Maar iedereen weet wie in 1999 won. Het was een glansrijke overwinning, met alles erop en eraan. Ik kon die dag met minuten voorsprong gewonnen hebben, maar ik wou dat niet. Het scenario had ik anders in mijn hoofd geprent. Het was fabuleus.'
Je was zodanig zelfverzekerd dat je voorspelde waar je op de Saint-Nicolas zou aanvallen.
'Ik deed dit niet om show te verkopen. Dat was mijn manier om mezelf druk op te leggen en de koers spannend te maken. Ik had gezegd dat ik zou demarreren aan het huisnummer 256 of zoiets, aan die deur. Dat ook effectief kunnen uitvoeren, was iets speciaal. Je kan altijd vertrekken op 60 kilometer van de streep en winnen met drie minuten voorsprong, maar ik denk niet dat dit mooier is. Dat seizoen had ik ook de Ronde van Vlaanderen moeten winnen (hij werd tweede, red.) . De manier waarop ik de mooiste koers won die bij mijn profiel paste, was misschien voor mezelf ook al een signaal dat het genoeg was. Alles wat erna kwam, heb ik ook niet zelf gezocht. Ik heb er al dikwijls met psychologen over gesproken.'
Op La Redoute dreef je zelfs de spot met Michele Bartoli door zij aan zij te rijden, hem simpelweg te lossen en op te wachten.
'Verleden jaar bracht de VRT ons samen op die helling. Een mooi moment. Michele geeft het grif toe dat het zijn grootste nederlaag was van zijn carrière. Bartoli heeft de confrontatie gezocht, niet ik. Dat jaar moest hij al geweten hebben dat hij minder sterk dan ik was. Ik had hem al bijna overal gelost. Toen ik in de Ronde op de Bosberg demarreerde, kon hij ook al niet mee. Bartoli heeft die dag wel extra glans gegeven. De Koning van de Ardennen werd op zijn terrein geklopt door de Kleine Waal . Luik blijft voor mij iets sentimenteler dan de Ronde, die dan weer een pikantere koers is. In la Doyenne kon ik iedereen bergop lossen, in de Ronde niet.'
Ben je klaar met deze periode in je leven als renner?
'Dat is een episode die ik nooit vergeet. We spreken over een mooi moment. Dat hoofdstuk is af. Ik ben bezig opnieuw prof te worden. Het maakt wel dat deze week voor mij nu moeilijker valt. Ik heb er veel meer spijt van dan andere jaren dat ik er niet bij ben. Het is de eerste keer dat ik me opnieuw volledig renner voel. Ik zit op mijn plaats in dit soort koersen. Ondanks mijn leeftijd, ondanks wat ik heb meegemaakt, zou ik me voor Luik wel nog volledig kunnen motiveren. Op vandaag zie ik me in de toekomst nog een paar keer Luik-Bastenaken-Luik rijden, ook al wordt het heel moeilijk. Dat is mijn focus. Ik hoop het. Ik ben heel blij met wat de mensen voor me doen, wat ik zelf doe, maar ik ben ook heel triestig dat ik niet mag meedoen in de klassiekers. Ik voel dat ik me nog heel weinig speciaal kan opladen voor een koers. Ik heb publiek nodig. Dan ben ik veertig procent beter.'
Tijdens de Waalse Pijl ben je in de amateurkoers van De Haan aan de slag en zondag in de Ronde van Noord-Holland.
'Ik heb grote confrontaties nodig om me als renner nog te kunnen ontplooien. Dat is mijn leven, de reden waarom ik nog coureur ben. Mijn plaats is in de klassiekers en niet in de Grote Prijs van Denain. Mijn ambitie ligt hoger. Misschien heb ik te grote ambities. Ik moet uitdagingen hebben in mijn leven. Dat is altijd zo geweest. Ik voel me goed bij Cinelli-Down Under, maar als ik volgend jaar opnieuw dit soort koersen moet rijden, dan denk ik dat ik stop. Ik ben niet veel slechter dan in 2003 en 2004. Het BK tijdrijden is nu mijn grote doel van 2009. Word ik nationaal kampioen, dan moet ik ook naar het WK. Ik was bij MrBookmaker derde en ik had geen niveau. Ik rijd nu twee minuten rapper.'
Ben je niet verrast van je populariteit tien jaar later?
'Neen, absoluut niet. Die is nooit verminderd. Al was het dikwijls overdreven. Een paar jaar geleden was ik beschaamd dat ze in een criterium voor mij afzakten en niet voor de mensen die uit de Tour kwamen. Nu mogen ze opnieuw komen. Het zou goed doen voor iedereen. Ik ben op de goede weg. Het is misschien een fout van mij, maar ik ben optimistisch.'
Wordt Philippe Gilbert zondag je Belgische opvolger in Ans?
'Ik was een coureur als Gilbert, maar met een pak meer talenten. Hij mankeert iets, maar het is ook iemand die zich kan opladen. Een keer om de zoveel jaar wint niet altijd de beste. Hij is een kandidaat-winnaar, niet de topfavoriet. Hij is een van de snelsten. Het is momenteel de enige Belg die kan winnen. Op voorwaarde dat hij alleen maar volgt, en geen trap te veel geeft. Zoals in de Amstel. Je moét hem lossen. Al zie ik Valverde en Cunego Luik domineren, net als vorig jaar.'
