Kan L.A. de Tour winnen?

• 

  Andere Peter

  23-04-2009 18:02

  De doelen van Armstrong zijn op zijn minst drieledig:

  1. Eens kijken hoe ver hij lichamelijk nog reikt. Eerzucht valt hier ook onder. Tour winnen is leuk om als doelstelling te formuleren, maar daar gaat het niet per se om. Achtste worden en een etappe winnen, of 45e en wegkapitein voor winnende Contador, datkan men ook met gemak als wnst uitleggen, zeker als men kanker-overlevende als uitgangspunt neemt.

  2. Foundation. Hoe groot je dit ook inschat, het is absoluut een autonoom doel.

  3. (Wordt vaak vergeten) Voortzetten van zijn eigen character-building met het oog op zijn carrière na het wielrennen. Of dat nu Gouverneur van Texas is, iets bij de Wereld Voedselorganisatie of Volksgezondheid in het 2e kabinet Obama, hoe vaker LA wordt geassocieerd met de doelen 1 en 2, des te beter. Ik ben geneigd dit 3e doel als grootste drijfveer te beschouwen.
• 

  Andere Peter

  23-04-2009 18:15

  Ik acht de kans dat LA de Tour wint in 2009 ook klein, afhankelijk van mijn stemming tussen de 1% en 5%. Dat is op zich al uniek voor iemand die na 4 jaar terugkeert. Stel je Merckx voor in de TdF van 1980, Hinault en Zoetemelk uitdagend. Stel je Hinault voor in de TdF van 1990 tegen Lemond, Bugno, Chiappucci een ontluikende Indurain.

  Veel waarschijnlijker is het dat LA een goed figuur slaat, maar rond de 10e plaats in het klassement eindigt. Of misschien 35e, als helper. Slechts de dommen zullen dat dan als een nederlaag uitleggen. De hierboven beschreven doelen 2 en 3 zijn bij deze unieke comeback zeker gebaat. Enige uitzondering: als hij gepakt wordt. Dan brengt hij die doelen 2 en 3 juist in gevaar. Voor mij de beste aanbeveling voor Armstrongs (relatieve) schone rijden (ik weet het, het is ook geen bewijs. Maar Armstrong is extreem rationeel en pakken tbv een comeback die alles in gevaar brengt zou extreem irrationeel zijn).

  De doelen van Armstrong zijn liggen dus vooral buiten het sportieve. Wie dan toch puur sportief naar Armstrongs mogelijkheden wil kijken: ik heb het voorgevoel dat hij in 2010 nog wat beter voor de dag gaat komen dan in 2009. Hij mist nog wedstrijdhardheid. Ritme. Je keert niet ongestraft terug na 3 a 4 jaar. Dat duurt wat langer. Het zou zo maar kunnen dat hij straks op zijn 38e iets beter is dan op zijn 37e.
• 

  DeRosa

  23-04-2009 18:36

  De dommen????? Volgens mij had LA zelf gezegd bij zijn aankondiging om weer in het metier te gaan deelnemen dat als hij de TdF zou meerijden hij dat niet zou doen in een bijrol maar als kanshebber…….dus als dit niet gehaald gaat worden is dit duidelijk wel een nederlaag van zijn geblaas. Let wel, ik ben helemaal eens met zijn beweging om meer aandacht en dus geld te krijgen voor onderzoek naar kanker en het voorkomen en genezen daarvan. Sportief gezien zijn de praatjes van afgelopen December aardig afgezwakt door hem zelf door afzeggingen en relativering (als dat al bestaat in het wielrennen en in de sport uberhaupt)

  Ik hoop zelf dat het hem te doen is voor de nobele zaak en dan zou hij meer fan's krijgen dan ooit tevoren…..wat zijn ego dan ook zou moeten kunnen strelen.

  Nee…ik ben geen LA aanhanger maar…..JA, ik ben zijn goede zaak wel zeer toegewijd.
• 

  Andere Peter

  23-04-2009 18:50

  Inderdaad, slechts de dommen zullen een (bv) 10e of 35e plaats voor LA in de TdF uitleggen als nederlaag.

  Dat LA bij zijn comeback zichzelf het hoogst haalbare doel voorschotelt is vooral zeer Amerikaans. Het is een beetje zoals een Amerikaans hardlooptalentje van 14 zich ten doel stelt olympisch Goud te winnen, zoals half Harlem meent de NBA te kunnen winnen. Geloven in het onmogelijke. Met Europese ogen kun je al snel de vergissing maken dit al te letterlijk te nemen. Armstrong flirtte op die manier met de American Dream, poogde vooral zijn eigen voltooide American Dream ermee iets verder uit te buiten. Let ook op hoe presidentieel hij oogde bij die aankondiging. Bill Clinton naast hem: dat doe je als je geheime agenda een politiek doel is. Als zijn enige werkelijke doel zou zijn de TdF van 2009 te winnen, dan was hij naast Merckx, Hinault of Contador gaan staan en had hij zijn comeback in Parijs, Brussel of Milaan aangekondigd. Dat deed hij niet. Hij stond naast Bill Clinton en was in de VS. Tekenend voor zijn werkelijke ambities.

  Ook heel Amerikaans: je bent een winnaar als je je doelen nastreeft, niet alleen als je ze behaalt. Je bent een winnaar als je kanker overleeft, als je één Tour wint. Voor het wielrennen is die Amerikaanse blik nog altijd een cultuurschok. De conservatieve wielerwereld begrijpt het niet, gelooft het niet, geeft er weerstand tegen. Overigens zoekt Armstrong dit contrast ook op, cultiveert hij het nadrukkelijk, dus die weerstand komt hem ook wel een beetje toe.
• 

  DeRosa

  23-04-2009 19:54

  Als 10de of zelf 35ste plaats niet meer als verlies mag worden gezien zonder dat je daarbij voor dom wordt geacht dan zal dat dan ook wel met de All American Dream te maken hebben. Ik zelf heb HELAAS een redelijke lange tijd in het Amerikaanse “mogen” werken en daar is mij niets heldhaftigs opgevallen over deze “Dream”.

  Het is een zege voor de wielersport dat het ietwat conservatief is anders was het al lang verworden tot een Hollywood productie. Ik sta niet de ontwikkelingen in de weg die deze sport kunnen verbeteren maar of die verbeteringen uit de VS zullen komen daar heb ik wel een bekend antwoord op……NEE!!!!!!!!!!

  Maar om bij het La relaas te blijven zal ook jij toch moeten toegeven dat als je niet wint….dan heb je verloren en dat geldt ook voor LA…….dit wat de sport prestaties betrefd…..over zijn werk om meer aandacht voor kanker te verkrijgen daar zijn wij allen het toch wel over eens en dat is een nobele strijd….

  Maar de sport prestatie staat hier los van anders wordt het wel heel ingewikkeld om ooit nog eens een klassement te kunnen opstellen.

  Let wel verliezen in de sport hoort er ook bij en een goede winnaar is ook een goede verliezer….al doet dat laatste natuurlijk pijn.
• 

  JW

  23-04-2009 20:12

  Het klinkt misschien niet sympathiek maar ik wil Armstrongs' terugkeer toch echt beschouwen als zijn terugkeer als wielrenner. Er zijn meer renners die hele goeie doelen steunen (Evans, Vacansoleil, en vast nog veel meer.). Nobel, prachtig, maar in de topsport gaat het toch om de prestaties.

  Zijn politieke dromen heb ik al helemáál geen affiniteit mee. (Stel je voor dat het argument van Basso om weer mee te doen zou zijn dat hij - als nieuwe volksheld - Berlusconi straks van het pluche wil stoten… Prachtig doel, maar wat mij betreft doet hij dat maar in zijn vrije tijd).

  Laat mij maar lekker dom zijn en dom blijven.

  Als Armstrong straks niet met de besten voorin mee kan komen is naar mijn mening zijn terugkeer in de wielerwereld mislukt. Voor hemzelf ook, denk ik. Je doet niet zo enorm veel moeite en inspanning voor een rol op de tweede rang.

  Ik denk ook dat, als zijn prestaties veel minder zouden zijn, de krantekoppen en aandacht snel minder groot zullen worden. (Oók in Amerika, waar alleen het succes van de winnaar telt).
• 

  Frans Fasee

  23-04-2009 20:17

  “The Boss” heeft door de enorme pijnen, die hij nog nooit had ondervonden een val-angst ontwikkeld. Dat maakt hem kwetsbaar, en de kans op herhaling is dan groot.

  Dussss….
• 

  Bas Dollevoet

  23-04-2009 20:22

  Silence Lotto

  Geboren in 1983, vorig jaar 6e in de Giro
• 

  DeRosa

  23-04-2009 20:34

  Dusssss wat ?????????????

  De meeste renners vallen niet echt graag………..
• 

  Frans Fasee

  23-04-2009 20:39

  Dus hij is kwetsbaar. Zo duidelijker?