Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Andere Peter
Hmm, Keuteberg. We zullen wellicht nooit 100% te weten komen van wat er precies is voorgevallen tussen Rabo en Thomas Dekker en in welke volgorde. Maar wie het allemaal in iets grotere lijnen (dus minder gedetaillerd) beschrijft heeft 98% van de werkelijkheid wel te pakken. Met excuses voor de herhaling. Ik roep onderstaande al een poosje en er komen alleen maar ondersteunende feiten bij. Ik pretendeer niet alels te weten, ik geef de in mijn ogen meest waarschijnlijke gang van zaken op basis van de mij bekende info.
Na Tour-2007 moest Rabo een andere lijn uitzetten. Dat leidde tot het dichter op de huid zitten van alle renners. Dekker wilde daar niet in mee. Voelde zich in zijn sas met de oude vrijheid, gaf verbaal intern en extern (steun aan Rasmussen!) weerstand tegen die nieuwe ploeglijn. Voor de leiding was dat een breekpunt. Men wilde ook Dekker in het strakkere keurslijf hebben. Dekker meende met goede resultaten boven de nieuwe interne huisregels te kunnen staan, maar vergiste zich in de standvastigheid van de ploegleiding. Dekker voelde zich meer en meer onbegrepen. Uiteindelijk leidde dat tot een onlijmbare breuk. En een onvermijdelijk uiteengaan, dat het beste is voor beide partijen. Samen was geen optie meer. In zekere zin stuurden zowel Rabo als Dekker aan op een breuk.
Ik doe niet mee aan de schandelijke dopingverwijten richting Dekker. Ook hierboven staan daarover suggestieve opmerkingen. Ik vind het veel te bewijsloos om maar iets in die richting te raaskallen. Wat er dan wel in Romandië voorviel? Naar alle waarschijnlijkheid: Dekkers manier van opgeven werd door de ploegleiding als een affront tegen de ploeg uitgelegd. Men eiste dat Dekker het richting de ploeg zou goedmaken, door in het hotel te blijven, samen te eten en te slapen met die mannen die voor noppes voor hem gereden hadden, voor de teamspirit. Dekker vertikte dat. Zo werd dit Romandië-incident een belangrijke katalysator in iets wat in de kiem al langer bezig was en onvermijdelijk steeds verder ontspoorde. Dekker wilde niet mee in de strakke nieuwe ploegdiscipline (hij gaf ook juist op die punten naar buiten toe veel weerstand).
Ook zonder dat zware en bewijsloze dopingverwijt is het Romandië-incident dus prima in te passen met de andere bekende puzzelstukjes van de verwijdering Dekker-Rabo.
